De schriéver brink einen deef naor de schout dae niks kin zeen umdet hae zienen bril kwiét is. De deef haet ein wors geschoep en mót aan de schandpaol. Hae beweert echter oét kompassie met ein erme deensmaag gehandeld te hebbe. In al zien wiésheid luuët de schout de deensmaag arrestere. Die beweert te handele in opdrach van eur erme mevrouw die, als zeej gèn wors op de taofel zet veur 't deftig bezeuk, van euren man um de oére gewats kriég. Die vrouw wuurt auk óndervraog en als bliék det 't verhaol van de deef, de deensmaag en eur mevrouw klop mót de hiér des hoezes maar aan de schandpaol. En det bliék de schout zelf te zién….
